بـــــــدرقه دولــــــــت

که حاج محمود ما به نفع مملکتن

این همه پیشرفت در عرصه های مختلف که اندازه خودمون سعی کردیم تو نشریه دانشجویی یا هر جایی که دستمون می رسید به گوش آقایون غرب زدۀ غرغرو برسونیم که ما به مراتب از دنیا جلوییم و با وجود این همه تحریم داریم بین 15 یا 20 کشور مطرح دنیا پیشرفت می کنیم. امروز رئیس جمهور ما وقتی تو فرودگاه اصفهان وقتی هواپیماش میشنه رو باند و از پله ها پایین میاد، به خاطر کاری بودنش همونجا غش می کنه و دکترایی که این غش کردن براشون عادی بوده، دکترو می برن و با یه سرم قندی سرحالش میارن.

باید اقایون قرت اللهی بدونن حتی تو انتخاب مدیر کاری به پای حزب اللهی ها نمی رسن. اگه پیشرفتی باشه به دست همین حزب اللهی هاست نه قرتی های غرب زده که عشق شون قهوه خوردن با بزرگان غربی.

اما در روز های پایانی دولت، که رهبری مثه همیشه داره سنگ تموم می ذاره برای دولت در حال اتمام، بعضی طرفدارای خیلی مجذوب!!!، دوباره شروع کردن به متهم کردن منتقدین دولت که ای بی بصیرت های بی وجدان... دیدید رهبری چقدر از دولت تعریف کرد؟... دیدید هنوز رهبری تعریف می کنه...؟ دیدید این دولت شعار های انقلاب رو زدنده کرد و سر دست گرفته؟...

خب... ما هم می گیم : مگه رهبری کار خلاف انتظاری کرده؟ رهبری باید از دولت ها تعریف کنه... اصلا خود ایشون بارها تاکید کرده وظیفه من حمایت و تعریف از دولت.

البته باید تاکید کرد این دولت کار های تعریفی زیادی داره که این به اصطلاح اصلاح طلب ها، اگر چند دوره  هم که راس قدرت باشن نمی تونن اندازه دولت فعلی کار کنن.

اما آیا ما باید حاج محمود خودمون رو با آقای هاشمی و خاتمی که شعار های ما را قبول ندارند مقایسه کنیم؟

این قیاس، قیاس درستی نیست. ما باید احمدی نژاد را با شعار های سال 84 اش مقایسه کنیم. با شعار هایی که بخاطر آن منتخب ملت شد. شعار هایی که باید سر دست گرفته می شد و تا آنروز کسی این را دنبال نمی کرد.

امروز بعد از گذشت 8 سال وقتی به قسمت شعار های سخت افزاری نگاه می کنیم می بینیم عملکرد دولت در بسیاری از موارد از تصور ما و شعار ها هم جلوتر است. و شاید بتوان ادعا کرد رکورد هایی دارد که دولت های بعدی با سختی زیاد بتوانند به آنها برسند. البته در مسائل اقتصاد اخیر افتضاحاتی هم دارد که خود مفصل است. و کاری هم به آمار اشتغال مرکز آمار، طی سال های اخیر نداریم.

در طول این هشت سال بیشترین حکم حکومتی زا دولت برای خود خرج کرد. بعضی ها می گفتن اقا با این دولت راحت است و حرف آقا نفوذ دارد. اما سوال اینجاست که اگر نفوذ زیاد بود پس چرا حکم حکومتی؟

اگر توصیه کفایت می کرد چرا دستور؟

اگر تذکر محرمانه و در گوشی کفایت می کرد چرا علنی شدن نامه های رهبری؟ 

آیا این اتفاقات را باید گردن اصولگراهای دشمن دولت انداخت؟ یعنی این قدر رهبری تحت نفوذ است و قدرت ندارد؟، و بقیه، ایشان و نامه هایشان را در دست دارند و با آن بازی سیاسی می کنند؟ اگر این را بپذیریم که باید...

در طول این هشت سال چقدر دولت برای رهبری هزینه کرد و چه میزان رهبری برای دولت؟ آیا شهید بهشتی ره به عنوان رئیس یک قوه که زیر بار تهمت های فراوانی بود،باز خود را برای امام خمینی ره هزینه می کرد یا امام خود را هزینه او می کرد؟

آیا کسی می تواند بی قانونی های مکرر دولت را انکار کند؟ آیا رهبری چندین بار تاکید نکردند اگر قاون اشتباه هم بود باید به آن عمل کرد؟

آیا کار خلاف شرع و قانون و اخلاق رئیس جمهور در مجلس را می توان فراموش کرد که رئیس جمهور در نامه خود در جریان صحبت رهبری  نه تنها اعتراف به اشتباه خود نکرد بلکه تاکید کرد تا به حال کاری را خلاف مصلحت نظام انجام نداده!!!

آیا می توان 11 روز خانه نشینی را ندید؟ این خانه نشینی در مقابل چه کسی و چه چیزی بود؟

نامه سراسر تعجب برانگیز به مناسبت مرگ چاوز که در آن اوصاف و تعابیری وجود داشت که طی سی سال، آن اوصاف را به امام خمینی ره منتسب نکرده اند.

همراهی غیرقانونی رئیس جمهور و برگزار کننده انتخابات، در ثبت نام کاندید مورد علاقه دولت...

تفکرات جالب و بحث برانگیز مهندس مشایی و حمایت صد در صد رئیس جمهور از این تفکرات ناب!!!

و...

در پایان

این دولت شعار هایی از انقلاب را سر دست گرفت اما باید تشخیص دهیم این صحبت رهبری مربوط به کدام بخش است و کدام شعار ها را در بر میگیرد. نه اینکه وقتی تعریفی از دولت، توسط حضرت آقا می شود چشممان را به روی بدی ها و کاستی های دولت ببندیم و همه منتقدان دولت را تکفیر کنیم. و یکی از نکات جالب این است که بعضی از دوستان مدافع جان برکف دولت فعلی در انتخابات اخیر ملاک خود را برای انتخاب اصلح، معیار هایی را مدنظر داشتند که دولت فعلی حداقل در سنجش با آن مجهول به نظر می رسد. و مهمترین آن معیار ها، گوش به فرمان رهبر بودن رئیس جمهور و مقاومت نکردن در مقابل دستورات رهبری بود. که باید پرسید این حکم های حکومتی که این دولت برای خود با حاشیه های زیادی جمع کرده است را چطور تحمل می کنید؟

تعاریف حضرت آقا را با جان و دل می پذیریم اما آیا باید چشممان را به روی پیامبر درونی ببندیم؟ و ما بین فرمایشات رهبری و عقل خود تناقضی نمی بینیم.

والسلام