پدر امام حاضر

مردِ جوان دارد وصیت می‌نویسد
می‌گرید و ذکر مصیبت می‌نویسد

دنیا برای رحمت او جا ندارد
آه این غریب از رفع زحمت می‌نویسد

از شرح حال خود سخن می‌راند اما
انگار در توصیف غربت می‌نویسد

ای سید و مولای ما

رضایت تو ملاک است...

و نمی دانم در این ماه برایت نوکری آبرو دار بودم یا نه... مرا ببخش... ببخش برای همه کاستی ها... برای همه غفلت ها... برای همه غصه هایی که برایت دست و پا کردم... ببخش مرا

پــوستــر